Frans Robert Berkhout - bassoon
Georgia Browne - flute
Clint van der Linde - alto
Etcetera KTC 1324 (April 2008)
Concert in A Minor RV 497
for bassoon, strings & continuo
Concerto in D Major RV 92
for flute, violin, bassoon & continuo
Concerto in D Minor RV 481
for bassoon, strings & continuo
Cantata ‘Qual per ignoto calle’ RV 677
for alto & continuo (with bassoon)
Concerto in E Minor RV 484
for bassoon, strings & continuo
Concerto in G Minor RV 104 ‘La Notte’
for flute, bassoon, 2 violins & continuo
Reviews:
"The variety of this disc, the prominent role of the bassoon - certainly not that well represented on disc as a solo instrument - and the outstanding, technically impressive and musically captivating performances give every reason to enthusiastically recommend this disc."
(Musica Dei donum)
"Eine insgesamt sehr erfreuliche Neuaufnahme, die kein Vivaldi-Liebhaber missen sollte."
(Toccata - Alte Musik Aktuell)
"Throughout this disc, [Frans] Berkhout is excellent: he copes easily with the most demanding passages with their wid leaps and rapid semiquavers, displaying a sonorous bottom range and a strong cantabile tone with good dynaic contrast in the upper register, and he is sensitive to the rhetorical gestures of the slow movements."
(Early Music)
"Deze cd houdt een warm pleidooi voor Vivaldis vaak vergeten maar virtuoze concerti, met een smaakvolle en gevarieerde selectie uit dit reusachtige oeuvre. De uitvoering bezit alle kwaliteiten die liefhebbers van barokmuziek zullen bekoren en klinkt stijlbewust en muzikaalSolist en orkest houden steeds vlotte tempi aan, die Vivaldis muziek gepast virtuoos doen klinken. De trage delen, zelfs waar Vivaldi de tempoaanduiding 'Larghetto' voorschrijft, slepen niet maar komen heel ontspannen over, niet als langzaam deel maar eerder als rustpunt tussen een eerste en laatste deel met meer virtuoze hoogstandjes. De kleine bezetting van La Suave Melodia, waar de strijkerpartijen individueel ingevuld worden en de basso continuo bestaat uit klavecimbel of orgel, theorbe of cello en violone, doet deze werken heel licht en doorzichtig klinken. Fagottist Frans Robert Berkhout bezit een erg rijke, volle klank die zo robuust kan klinken dat hij wat aan de moderne fagot doet denken. Met een soepele muzikaliteit houdt hij elk concerto boeiend en aangenaam om naar te luisteren. De luisteraar hoort dan ook eerder de muziek zelf en niet, zoals bij sommige andere opnames op historische instrumenten, de moeilijkheden waarmee muzikanten die op replica's van achttiende-eeuwse houtblazers spelen, geconfronteerd worden.
Clint van der Linden zorgt voor een melodieuze en sappige zangpartij in de cantate 'Qual per ingoto calle', een cantate voor altus met obligaat fagot. Zijn volle stem is zeker niet aan elke altus gegeven, terwijl hij de twee recitatieven op een galante en onderhoudende en verstaanbare manier vorm geeft."
(kwadratuur.be)